- دانشمندان نور را در ۳۷ بعد اندازه‌گیری کردند و بر پارادوکس گرینبرگر-هورن-زیلینگر افزوده‌اند.
- این مطالعه مفاهیم سنتی واقعیت و محلی بودن در فیزیک را به چالش می‌کشد.
- درهم‌تنیدگی کوانتومی رویدادها را به شیوه‌هایی پیوند می‌دهد که با تجربیات روزمره تناقض دارد.
- یک پردازشگر فوتونیک مبتنی بر فیبر پیشرفته برای کاوش در این ابعاد پیچیده استفاده شد.
- یافته‌ها نشان می‌دهد که درک ما از واقعیت ممکن است به طور بنیادی نادرست باشد.
- پیامدهای این تحقیق می‌تواند به پیشرفت‌هایی در فناوری کوانتومی منجر شود و کارایی مدارها را افزایش دهد.
- این کار دعوت به کاوش در اسرار فراتر از تجربه سه‌بعدی ما می‌کند.
در یک آزمایش پیشگامانه که به شهود انسانی چالش می‌کشد، دانشمندان به عمق فیزیک کوانتومی رفته و نور را در ۳۷ بعد شگفت‌انگیز اندازه‌گیری کرده‌اند. این مطالعه شگفت‌انگیز که توسط کارشناسان دانشگاه علم و فناوری چین هدایت می‌شود، بر پارادوکس مرموز گرینبرگر-هورن-زیلینگر (GHZ) تمرکز دارد و همه چیزهایی را که فکر می‌کنیم درباره واقعیت می‌دانیم به چالش می‌کشد.
تصور کنید که به صندوق پستی‌تان نگاه می‌کنید تا ببینید آیا عمه جودی یک کارت تولد فرستاده است. در دنیای فیزیک کلاسیک، به نظر ساده می‌رسد—اگر آن را ببینید، وجود دارد. اما فیزیک کوانتومی این منطق را وارونه می‌کند! قبل از اینکه نگاهی به داخل بیندازید، جهان در یک حالت عجیب از عدم قطعیت باقی می‌ماند. تا زمانی که نگاهی نیندازید، گویی کارت عمه جودی می‌تواند آنجا باشد یا نباشد، در یک قلمرو از امکانات وجود دارد. اینجاست که مفهوم گیج‌کننده درهم‌تنیدگی وارد می‌شود—اشیاء و رویدادها می‌توانند به شیوه‌هایی پیوند بخورند که با درک روزمره ما تناقض دارد.
برای پیشبرد بیشتر این پارادوکس، پژوهشگران از یک پردازشگر فوتونیک مبتنی بر فیبر پیشرفته استفاده کردند، مانند بازتعریف خدمات پستی با یک سیستم پیچیده از نور. با ایجاد یک چارچوب که ۳۷ حالت نمایانگر ابعاد اضافی را در بر می‌گرفت، آنها واقع‌گرایی محلی را تجزیه کردند و نشان دادند که انتظارات ما درباره واقعیت ممکن است به طور بنیادی نادرست باشد.
این مطالعه پیشگامانه که به لایه‌های عمیق‌تری از وجود فراتر از تجربه سه‌بعدی ما اشاره می‌کند، پرسش را به میان می‌آورد: چه چیز دیگری فراتر از ادراک ما وجود دارد؟ این تحقیق نه تنها درک ما از واقعیت را دوباره شکل می‌دهد بلکه راه را برای پیشرفت‌های فناوری کوانتومی هموار می‌کند و ممکن است به مدارهای سریع‌تر و کارآمدتر منجر شود.
ممکن است جهان اسراری فراتر از درک ما داشته باشد، اما یک چیز واضح است: واقعیت ما از رشته‌های عدم قطعیت بافته شده است که منتظرند تا ما اسرارشان را کشف کنیم.
گشودن اسرار: چگونه ۳۷ بعد نور واقعیت ما را بازتعریف می‌کند!
## درک ۳۷ بعد نور
در یک مطالعه انقلابی، دانشمندان به قلمروهای بی‌سابقه‌ای در فیزیک کوانتومی رفته و موفق به اندازه‌گیری نور در ۳۷ بعد متمایز شده‌اند. این مطالعه که توسط پژوهشگران دانشگاه علم و فناوری چین انجام شده، به بررسی طبیعت پیچیده پارادوکس گرینبرگر-هورن-زیلینگر (GHZ) می‌پردازد. این کاوش نه تنها پارادایم‌های موجود ما درباره واقعیت را به چالش می‌کشد بلکه فناوری کوانتومی را نیز به وضوح بیشتری می‌آورد.
نکات کلیدی از مطالعه
1. درهم‌تنیدگی کوانتومی بازتعریف شده: درک‌های سنتی از درهم‌تنیدگی کوانتومی، جایی که ذرات به رغم فاصله بین آنها به هم متصل می‌مانند، زمانی که ابعاد چندگانه در نظر گرفته شوند، پیچیده‌تر می‌شود. یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد که درهم‌تنیدگی ممکن است به شیوه‌های حتی عجیب‌تری از آنچه قبلاً تصور می‌شد رفتار کند.
2. پیامدها برای محاسبات کوانتومی: با دستکاری نور در ۳۷ بعد، این تحقیق پیشرفت‌های بالقوه‌ای در کارایی مدارهای کوانتومی را پیشنهاد می‌کند. این می‌تواند به تسریع پیشرفت به سمت کامپیوترهای کوانتومی که می‌توانند محاسباتی فراتر از توانایی‌های کامپیوترهای کلاسیک انجام دهند، منجر شود.
3. یک چارچوب جدید: مفهوم واقع‌گرایی محلی، که فرض می‌کند اشیاء ویژگی‌های مشخصی دارند صرف نظر از مشاهده، به طور بنیادی توسط این مطالعه به چالش کشیده می‌شود. پیامدها پیشنهاد می‌کند که ما باید دوباره به نحوه ادراک و تعامل با واقعیت در سطح کوانتومی فکر کنیم.
محدودیت‌ها و جنجال‌ها
– پیچیدگی تفسیر: یکی از محدودیت‌های کلیدی مطالعه، پیچیدگی ذاتی در تفسیر داده‌ها از ۳۷ بعد است. این طبیعت چندوجهی می‌تواند به سردرگمی و سوءتفاهم در مورد کاربردهای عملی در فناوری و درک مکانیک کوانتومی منجر شود.
– بحث‌های جاری: یافته‌ها ممکن است بحث‌هایی را در میان فیزیکدانان درباره تفسیرهای مکانیک کوانتومی، به‌ویژه در مورد ماهیت خود واقعیت و پیامدهای نظریه‌های کوانتومی بر فیزیک کلاسیک، دوباره آغاز کند.
پیش‌بینی‌ها و روندهای آینده
با ادامه پژوهشگران در کاوش ابعاد کوانتومی، پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که ممکن است شاهد پیشرفت‌های سریع در زمینه‌های ارتباطات کوانتومی، رمزنگاری و محاسبات در دهه آینده باشیم. کاوش مداوم در مکانیک کوانتومی می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره ساختارهای زیرین جهان فاش کند و فیزیکدانان را وادار به بازنگری نظریه‌های تثبیت شده کند.
سوالات و پاسخ‌ها
1. پارادوکس GHZ چیست و چرا مهم است؟
– پارادوکس GHZ یک آزمایش فکری است که عجیب‌گی‌های غیرقابل تصور مکانیک کوانتومی، به‌ویژه درباره ذرات درهم‌تنیده را به تصویر می‌کشد. اهمیت آن در توانایی‌اش برای به چالش کشیدن ایده‌های کلاسیک درباره محلی بودن و واقع‌گرایی نهفته است که به درک ما از مکانیک کوانتومی عمق می‌بخشد.
2. این یافته‌ها چگونه می‌تواند بر محاسبات کوانتومی تأثیر بگذارد؟
– استفاده از ۳۷ بعد می‌تواند به پیشرفت‌هایی در طراحی مدارهای کوانتومی منجر شود و اجازه دهد الگوریتم‌های پیچیده‌تری ایجاد شود و به احتمال زیاد سرعت محاسبات را افزایش دهد. این امر محاسبات کوانتومی را به گزینه‌ای قابل قبول و قدرتمندتر نسبت به محاسبات سنتی تبدیل می‌کند.
3. پیامدهای گسترده‌تر برای درک ما از واقعیت چیست؟
– این مطالعه باعث می‌شود که ما دوباره به آنچه که واقعیت می‌دانیم فکر کنیم و پیشنهاد می‌دهد که تجربه سه‌بعدی ما تنها بخشی از آنچه وجود دارد است. این می‌تواند به بینش‌های انقلابی در زمینه‌های مختلف، از جمله فیزیک، فلسفه و فناوری اطلاعات منجر شود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد مکانیک کوانتومی، به quantum.edu مراجعه کنید.
نتیجه‌گیری
کاوش در نور در ۳۷ بعد نه تنها تحقیقات کوانتومی را به قلمروهای جدید می‌برد بلکه ادراکات بنیادی ما از واقعیت را نیز به چالش می‌کشد. همانطور که به کشف این اسرار ادامه می‌دهیم، پتانسیل پیشرفت‌ها در فناوری و درک ما از جهان نامحدود است.
The source of the article is from the blog motopaddock.nl
